سالم زیبا

فولیکول و بیماری فولیکولیت

به حفره‌های ریزی که مو از آن‌ها رشد می‌کند، فولیکول مو می‌گویند. فولیکولیت یک بیماری شایع پوستی است که در آن فولیکول‌های مو دچار التهاب می‌شوند. این بیماری معمولاً در اثر عفونت باکتریایی یا قارچی ایجاد شده و در ابتدا ممکن است مانند برجستگی‌های قرمز کوچک یا جوش‌های سرسفید در اطراف فولیکول‌های مو ظاهر شود. این عفونت گسترش یافته و به زخم‌های پوسته‌پوسته و غیرقابل درمان تبدیل می‌شود. خوب است بدانید که چنین وضعیتی جان بیمار را تهدید نمی‌کند، اما می‌تواند خارش‌آور، دردناک و در برخی موارد خجالت‌آور باشد. عفونت شدید این بیماری می‌تواند باعث ریزش مو و زخم دائمی پوست شود.

 

تشخیص بیماری فولیکولیت

پزشک با معاینه‌ی پوست و بررسی تاریخچه پزشکی فرد، بیماری فولیکولیت را تشخیص می‌دهد. اگر درمان‌های اولیه، عفونت را از بین نبرد، پزشک ممکن است توسط یک گیره‌ی پزشکی نمونه‌ای از پوست یا موی آلوده بیمار برداشته و آن را به آزمایشگاه بفرستد تا علت بیماری بررسی گردد. در مواقع نادر، به‌منظور تعیین شرایط کلی پست بیمار، بیوپسی پوستی انجام می‌شود.

درمان فولیکولیت؛ تشخیص بیماری 

درمان فولیکولیت

همان‌طور که اشاره کردیم، فولیکولیت از شرایط حاد به حساب نمی‌رود و معمولاً خودبه‌خود بدون هیچ درمانی برطرف می‌شود. اگر سوزش پوستی دارید که با تب، پخش شدن بثورات یا برآمدگی‌های چرکی و بدبو همراه است، در اسرع وقت پزشک مراجعه کنید. درمان فولیکولیت به نوع، شدت بیماری و وضعیت بیمار بستگی دارد. توجه داشته باشید که حتی اگر درمان موفقیت‌آمیز باشد، احتمال بازگشت عفونت وجود دارد.

گزینه‌های دارویی برای درمان فولیکولیت

1. کرم و قرص برای جلوگیری از عفونت

در مورد عفونت‌های خفیف، پزشک معالج یک کرم، لوسیون یا ژل آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. معمولاً آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی برای فولیکولیت استفاده نمی‌شوند؛ اما برای عفونت شدید و مکرر، پزشک گزینه‌ای جز تجویز آنتی‌بیوتیک خوراکی ندارد.

2. کرم، شامپو یا قرص برای مبارزه با عفونت‌های قارچی

از آنجا که آنتی‌بیوتیک‌ها صرفاً با باکتری‌ها مبارزه می‌کنند، برای درمان عفونت قارچی مناسب نیستند و باید داروی ضد قارچ مصرف شود. داروهای ضد قارچ قوی تنها با نسخه‌ی پزشک قابل تهیه هستند.

3. کرم یا قرص برای کاهش التهاب

در صورت ابتلا به فولیکولیت ائوزینوفیلیک خفیف، پزشک یک کرم استروئیدی برای رفع خارش تجویز خواهد کرد. اگر بیمار به ایدز مبتلا باشد، در برخی موارد پس از درمان ضدویروسی، فولیکولیت ائوزینوفیلیک نیز بهبود خواهد یافت.

4. جراحی

اگر فولیکولیت به جوش‌ها و تاول‌های بزرگ منجر شود، پزشک به منظر تخلیه چرک برش کوچکی در این نواحی ایجاد می‌کند که باعث التیام درد و بهبودی سریع زخم می‌شود؛ نهایتاً پزشک منطقه زخم را با گاز استریل می‌پوشاند.

5. لیزر کردن موها

در صورت عدم موفقیت سایر روش‌ها، سوزاندن مو با لیزر درمانی در طولانی‌مدت عفونت را رفع می‌کند. در نظر داشته باشید که این روش هزینه‌ی زیادی داشته و اغلب به چندین درمان جانبی نیاز دارد. لیزر کردن به‌طور دائم فولیکول‌های مو را از بین می‌برد و تراکم موها در ناحیه تحت درمان کاهش می‌یابد. از دیگر عوارض جانبی احتمالی آن می‌توان به بی‌رنگ شدن پوست، زخم و تاول اشاره کرد.

درمان فولیکولیت به کمک لیزر

راه‌های خانگی درمان فولیکولیت

موارد خفیف فولیکولیت اغلب با مراقبت خانگی بهبود می‌یابد. رویکردهای خانگی زیر به رفع ناراحتی، بهبود سریع و جلوگیری از شیوع عفونت کمک می‌کنند:

1. دستمال مرطوب و یا کمپرس گرم

به‌منظور رفع ناراحتی و تخلیه عفونت این عمل را چندین بار در طول روز انجام دهید. کمپرس را با محلول نمک (یک قاشق چای‌خوری نمک در دو فنجان آب) پر کنید.

2. آنتی‌بیوتیک‌های بدون نسخه

ضمن استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های بدون نسخه موضعی، اگر خارش دارید، می‌توانید لوسیون جو دوسر یا کرم هیدروکورتیزون را امتحان کنید. این کار از خراشیده شدن محل آلوده پوست توسط لباس‌های تنگ یا زبر جلوگیری می‌کند.

3. محل آلوده را تمیز کنید

دو بار در روز محل آلوده را با صابون ضدباکتری به‌آرامی بشویید. هر بار از یک دستمال و حوله شخصی تمیز و نو استفاده کنید. برای شستن این وسایل از آب گرم و صابون استفاده کنید و لباس‌هایی را که در معرض منطقه آسیب‌دیده بوده را به خوبی بشویید.

درمان فولیکولیت؛ گزینه‌های پزشکی، طب سنتی و راهکارهای خانگی

4. مراقبت از پوست

در صورت امکان، تراشیدن موها را متوقف کنید؛ در بیشتر موارد خارش محل آلوده چند هفته پس از قطع تراشیدن برطرف می‌شود.

5. نمک

یک قاشق چای‌خوری نمک با دو فنجان آب گرم مخلوط کنید، روی یک پارچه تمیز گذاشته و آن را روی پوست خود قرار دهید. می‌توانید سرکه سفید را نیز امتحان کنید.

درمان فولیکولیت به روش‌های گیاهی و طبیعی

1. زردچوبه

 

زردچوبه به سبب خواص ضدالتهابی، خارش و تورم در مناطق آلوده را التیام بخشیده و مثل یک آنتی‌بیوتیک قدرتمند، باکتری استاف که عامل اصلی بیماری فولیکولیت بوده را از بین می‌برد. مقدار کمی پودر زردچوبه را با روغن‌های اساسی مثل روغن زیتون یا نارگیل مخلوط کرده و اجازه دهید به مدت 2 ساعت روی پوست بماند. این عمل را تا رفع کامل عفونت تکرار کنید.

درمان فولیکولیت به کمک زردچوبه

2. سرکه سیب

سرکه سیب و آب را به نسبت 1 به 2 مخلوط کرده و محلول را توسط پنبه روی نواحی آلوده اعمال کنید. سپس پوست خود را بشویید. همچنین می‌توان این ماده سرشار از خواص ضد باکتری، ضد عفونی کننده و ضد ویروسی را به صورت خوراکی در ترکیب با آب مصرف کرد.

3. روغن درخت چای

خواص ضد باکتریایی و ضدعفونی کننده روغن درخت چای، ضمن ریشه کن کردن عفونت‌ها، قرمزی و خارش را تا حد زیادی التیام می‌بخشد. روزی یک مرتبه محل آلوده را با ترکیب 5 قطره روغن درخت چای و 4 قاشق غذاخوری روغن زیتون ماساژ دهید؛ 2 ساعت بعد محل را با آب گرم شستشو دهید.

4. الکل

الکل یکی از متداول ترین مواد ضدعفونی کننده است؛ کافی است پنبه الکی را به آرامی روی نواحی آلوده بکشید و بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس با آب گرم شستشو دهید.

5. ژل آلوئه ورا

ژل گیاه آلوئه ورا ضمن رفع خارش و سوزش پوست، رطوبت آن را تنظیم می‌کند. ژل تازه آلوئه ورا را روی پوست خود بمالید و 1 ساعت بعد بشویید. همچنین می‌توانید این ژل را در ترکیب با آب لیمو بر روی پوست اعمال کنید؛ در این حالت پس از 30 دقیقه پوست خود را با آب گرم بشویید.

درمان فولیکولیت به کمک ژل آلوئه ورا

6. روغن مرزنگوش (پونه کوهی)

این روغن یک ضد قارچ کاملاً طبیعی است؛ همچنین آنتی اکسیدان‌های موجود در آن التهاب و درد را به سرعت التیام می‌بخشند. چند مرتبه در طول روز مناطق آسیب دیده را با 8 تا 10  قطره روغن مرزنگوش و 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون بپوشانید؛ اجازه دهید چند ساعت بماند و بعد با آب گرم بشویید.

نکاتی برای زمان نیاز به اصلاح مو

پیشنهاد می‌شود که افراد مبتلا حداقل به مدت سه ماه موهای خود را نتراشند؛ اما در شرایط ناچاری، دستگاه اصلاح برقی بهترین گزینه برای اصلاح است. اگر به این دستگاه دسترسی ندارید:

ابتدا پوست خود را با آب گرم و یک پاک‌کننده ملایم بشویید.

برای اصلاح به جای صابون، مقدار زیادی ژل یا کرم اصلاح، روی پوست خود مالیده و بعد از ده دقیقه اصلاح کنید.

برای هر بار تراشیدن از تیغه جدید استفاده کنید.

تیغه را در جهت موافق رشد موها بکشید.

پس از اصلاح پوست خود با آب گرم شسته و از لوسیون مرطوب‌کننده استفاده کنید.

همه ما می دانیم قرص ها، پمپ ها و جراحی ها برای اختلال نعوظ تاثیر دارند، اما درباره خوراکی ها چطور؟ آیا چیزهایی وجود دارند که بتوانیم برای کمک به اختلال نعوظ بخوریم؟ به نظر می رسد ممکن است چنین خوراکی هایی وجود داشته باشد. راستینه در این مقاله خوراکی هایی را معرفی میکند که بسیار کمک کننده هستند.

 

آیا خوراکی ها روی آلت تناسلی شما تاثیر می گذارند؟

 

هندوانه

این میوه شیرین و با طراوت از ترکیبی برخوردار است که می تواند اثرات مشابه داروهای اختلال نعوظ را در رگ های خونی شما داشته باشد. مطالعات می گویند حتی این امکان وجود دارد که هندوانه میل جنسی شما را افزایش دهد. اکثر هندوانه آب است، اما مابقی آن سرشار از لیکوپن است، آنتی اکسیدانی که برای قلب، پروستات و پوست شما مفید است.

 

 

صدف های خوراکی

این صدفداران می توانند سطوح تستوسترون شما را افزایش دهند و این مسئله می تواند به میل جنسی کمک کند. صدف های خوراکی سرشار از روی نیز می باشند، روی ماده مغذی مورد نیاز بدن شما محسوب میشود. اما میتوانید با پختن آنها مشکلات خود را حل کنید. اطمینان حاصل کنید که میدانید از کجا آمده اند و آیا به درستی پخته شده اند یا خیر.

 

 

قهوه

فایده یک فنجان نوشیدنی کافئین دار در وعده صبحانه از سرحال آوردن شما بیشتر است. کافئین میتواند باعث افزایش میل جنسی شما نیز شود. مطالعه ای نشان داد، مردانی که دو یا سه فنجان کافئین در روز می نوشند، کمتر احتمال دارد دچار اختلال نعوظ شوند. این مسئله بدین دلیل است که کافئین باعث افزایش جریان خون می شود. طرفدار قهوه نیستید؟ مشکلی نیست، بسیاری از چای ها، نوشابه ها و نوشیدنی های ورزشی نیز دارای کافئین هستند.

 

شکلات تلخ

شکلات تلخ میتواند به اختلال نعوظ کمک کند. مصرف 30 گرم شکلات تلخ چند بار در هفته می تواند به اختلال نعوظ شما کمک کند  و چیزی که برای قلب شما مفید باشد، می تواند برای دیگر بخش ها نیز مفید باشد. شکلات غنی از فلاونول ها است، فلاونول ها مواد مغذی گیاهی هستند که می توانند جریان خون و فشار خون پایین را بهبود بخشند. همچنین به بدن شما کمک می کندن که اکسید نیتریک بیشتری بسازد، و اکسید نیتریک می تواند به نعوظ کمک کند و در بسیاری از داروهای اختلال نعوظ استفاده می شود.

 

 

مغزها

گردو دارای مقدار زیادی آرژینین است، اسید آمینه ای که بدن شما برای تولید اکسید نیتریک استفاده می کند. آنها همچنین منابع خوبی از ویتامین E،اسید فولیک و فیبر هستند. با این حال، بیش از چند مشت کوچک را در رژیم غذایی روزانه خود نگنجانید. مغزها کالری زیادی دارند.

 

 

آب میوه

شاید از نوشیدنی انگور لذت ببرید، اما در اینجا دلیلی برای نوشیدن آب میوه های دیگر که بچه ها دوست دارند وجود دارد. مواد مغذی موجود در آب انگور نیز مقدار اکسید نیتریک را در بدن شما افزایش می دهند. اگر آب انگور دوست ندارید، آب انار را امتحان کنید. به نظر می رسد اثر مشابهی داشته باشد.

 

سیر

این حبه ها با بوی قوی که دارند، میتوانند به اختلال نعوظ کمک کنند. اگر در دیواره های شریان ها پلاک شکل گرفته باشد، جریان خون می تواند قطع یا کاهش یابد. این امر می تواند باعث ایجاد مشکل در رابطه جنسی شود. سیر در رژیم غذایی شما میتواند به سلامت شریان های شما کمک کند و رگ های شما را پاک کند.

 

 

ماهی

ماهی قزل آلا و دیگر ماهی های چرب منابع عالی از اسیدهای چرب امگا 3 هستند که برای سلامت قلب ضروری می باشند، اسید های چرب امگا 3 باعث افزایش اکسید نیتریک در بدن شما میشوند. آنها فشار خون شما را پایین می آورند و خطر ابتلا به حمله قلبی و لخته شدن خون را کاهش میدهند. مصرف حدود 300 گرم ماهی قزل آلا در هفته را هدف قرار دهید. ساردین، ماهی تن تازه و ماهی خال مخالی دیگر منابع خوب امگا 3 هستند.

 

خوردن زیاد غذاهای شیرین می تواند عوارض بدی برای بدن داشته باشد:

تحقیقات جدید نشان داده اند برنامه های غذایی سرشار از قند می توانند قلبتان را به خطر بیندازند. در این تحقیق، محققان 25 مرد مبتلا به سطح بالای کبد چرب

 – مشکلی که به آن کبد چرب غیر الکلی می گویند و می تواند یکی از عوامل اصلی در بروز مشکلات قلبی باشد

– و مردانی که سطح کبد چربشان پایین بود را مورد بررسی قرار دادند

. سپس به هر گروه دو رژیم غذایی 12 هفته ای دادند که از نظر کالری یکسان بودند.

یکی از رژیم ها سرشار از قند بود و روزانه 650 کالری حاصل از قند اضافه شده داشت و رژیم دیگر قند کمی داشت و مقدار قندهای

اضافه شده اش کمتر از 140 کالری بود. دومی دقیقا بر اساس مقدار توصیه شده بود که می گوید میزان کالری حاصل از قند اضافی

نباید بیش از پنج درصد کل کالری برنامه غذایی تان باشد. در برنامه غذایی سرشار از قند مردان هر دو گروه حدود دو کیلو و نیم وزن اضافه کردند

و در برنامه غذایی دیگر که قند کمی داشت هر دو گروه به همین اندازه وزن کم کردند. وقتی مردانی که به کبد چرب مبتلا بودند از برنامه غذایی با قند بالا استفاده کردند، تغییر نحوه شکستن چربی توسط بدن را تجربه کردند، یعنی بیشتر خونشان تجمع پیدا می کرد. در چنین حالتی فرد در خطر ابتلا به بیماری های قلبی،حمله قلبی و سکته مغزی قرار می گیرد. همچنین محققان دریافتند گروهی که دچار کبد

چرب نبودند پس از استفاده از برنامه غذایی سرشار از قند با افزایش چربی کبد در خطر ابتلا به این بیماری قرار گرفتند. تاثیر چه بود؟

دریافت بالای قند در این افراد سالم باعث ایجاد گونه ای از تغییر متابولیک شد که در گروه قبلی نیز دیده شده بود. این نتایج نشان می دهد استفاده از برنامه غذایی سرشار از قند می تواند قلبتان را به خطر بیندازد.

حتی اگر علائم سنتی ابتلا به کبد چرب غیر الکلی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا یا دیابت را هم نداشته باشید

چنین برنامه ای شما را در خطر این بیماری قرار می دهد. توصیه می شود در روز بیش از 150 کالری از قندهای اضافه شده دریافت نکنید.

این یعنی 36 گرم شکر و معادل 9 قاشق چای خوری. یکی از بهترین روش های کاهش مصرف قند این است که هنگام آماده کردن قهوه یا چای صبحانه قاشق خود را از ظرف شکر بیرون بکشید.

اما متاسفانه بدون اینکه بدانیم هر روز مقدار زیادی قند اضافه شد در برنامه غذایی مان دریافت می کنیم. برای مثال اگر تنها یک قوطی نوشابه بنوشید

در واقع 41 گرم قند مصرف کرده اید که از میزان توصیه برای یک روز بیشتر است. حتی اگر نوشابه هم ننوشید باز هم بدون اینکه خبر داشته باشید قند بالایی مصرف می کنید.

بسیاری از سس هایی که استفاده می کنید مقدار زیادی قند پنهان در خود دارند، غلات صبحانه نیز دقیقا همینطور هستند. به همین دلیل است که توصیه می شود تا جای ممکن غذاهایی میل کنید که در شکل طبیعی خود باقی مانده اند.

 

قرص آ اس آ  ضد تب می باشد. درد و التهاب را تسکین میبخشد و ضد آنهاست. همچنین قرص آ اس آ  از تجمع پلاکت ها و انعقاد خون ممانعت می کند. مستقیما” فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز را مهار کرده و به این ترتیب باعث نقصان ساخت پیش مرحله‌های پروستاگلاندین‌ها و ترومبوکسان از اسید آراشیدونیک می‌گردد. ضمنا” آ.اس.آ می‌تواند از به هم چسبیدن پلاکت‌ها جلوگیری کند. اثر ضد التهابی و مهار تجمع پلاکتها از طریق مهار پروستا گلاندینها از ویژگیهای آن است.

قرص آ اس آ

عوارض دارویی قرص آ اس آ

برخی از بیماران که مبتلا به آسم، کهیر مزمن، رینیت مزمن باشند، نسبت به قرص آ اس آ حساسیتهای قابل ملاحظه نشان می‌دهند. از آنجا که آ.اس.آ زمان خونریزی را طولانی کرده و خاصیت چسبندگی پلاکتی را کم می‌کند، لذا می‌تواند در مقادیر استفاده بالا باعث بروز هیپوپروترومبینمیا شود. قرص آ اس آ  می‌تواند خصوصا” در بیمارانی که به آرتریت ایدیوپاتیک جوانان مبتلا هستند، باعث بروز سمیت کبدی شود. مصرف  قرص آ اس آ  به مدت طولانی و مقادیر بالا می‌تواند باعث بروز سمیت مزمن سالیسیلات یا سالیسیلیسم شود که با گیجی، وزوز گوش، کری، تعریق، تهوع، استفراغ، سردرد و اختلال شعور مشخص می‌شود. از جمله عوارض قرص آ اس آ می توان به عوارض گوارشی، وزوز گوش، کاهش شنوایی، طولانی شدن زمان انعقاد خون اشاره کرد.

 

نخستین عارضه آ.اس.آ با مقادیر درمانی، مشکلات گوارشی است، مشکلاتی چون تهوع، سوء هضم و استفراغ که این عوارض را می‌توان با مصرف دارو همراه غذا به حداقل رسانید، تحریک موکوس معدی یعنی بروز عوارضی مانند اروزیون، اولسر، هماتمز و ملنا ممکن است با مصرف آن اتفاق افتد. در این ارتباط می‌توان از آنتاگونیستهای H2 هیستامینیکی، بازدارنده‌های پمپ پروتون و آنالوگ‌های پروستاگلاندین مانند میزوپروستول استفاده کرد.

به گزارش بخش سلامت سایت اسان طب در حدود 70 درصد مصرف‌کنندگان آ.اس.آ ممکن است از دست دادن خفیف خون که معمولا” بدون علامت هم هست، ایجاد گردد که این عارضه عاری از اهمیت کلینیکی است ولی در برخی از بیماران ممکن است باعث آنمی فقر آهن گردد که معمولا” در درمان طولانی‌مدت با آ.اس.آ اتفاق می‌افتد که در صورت مصرف این دارو همراه با غذا نیز احتمال بروز عارضه از بین نمی‌رود، ولی می‌توان احتمال وقوع آن را از طریق تجویز فرم انتریک کوتد و یا دیگر اشکال قرص آ.اس.آ که رها شدن ماده مؤثره دارو دستخوش تغییر قرار گرفته باشد، کمتر کرد. البته تجویز H2 بلوکرها و یا مقادیر بالای آنتی اسیدها از میزان بروز آن خواهند کاست.

مشخصات داروی ایپراتروپیوم بروماید Ipratropium bromide

موارد مصرف قرص آ اس آ 

قرص آ اس آ به عنوان داروی ضد انعقاد، باعث کاهش خطر مرگ در بیماران با سابقه سکته و یا درد قلبی و نیز ممانعت از ایجاد حمله های مغزی میگردد.

مقدار مصرف: در بیمارانی که در معرض سکته قلبی قرار دارند به مدت 30 روز، 80 میلی گرم دو بار در روز و سپس به مقدار 80 میلی گرم در روز توصیه میشود.

مصرف بر حسب اندیکاسون:

قرص آ اس آ

توجه : تنها حسن این فراورده ، وجود کافئین در آن است که مانع بروز سرگیجه در سرماخوردگی و حالات مشابه میشود

در بزرگسالان :

هر 3 تا 4 ساعت یک قرص آن قابل استفاده است ،حداکثر مصرف روزانه برای این قرص 8 عدد است و حداکثر تا 10 روز توصیه به مصرف شده است

در کودکان :

از سنین 2 تا 12 سال از یک سوم قرص تا یک قرص هر 4 تا 6 ساعت قابل استفاده است و حداکثر 5 قرص در روز در کودکان توصیه شده است و دوره مصرف در کودکان نباید بیشتر از 5 روز باشد

برای کسب اطلاعات بیشتر به توضیحات استامینوفن مراجعه نمایید .مصرف هم زمان کافئین با سایر داروهای محرک دستگاه عصبی مرکزی ممکن است منجر به تحریک بیش از حد ( سی — ان – اس ) و بروز عصبانیت و کم خوابی شود،کافئین دفع ادراری لیتیوم را افزایش میدخد. علاوه بر این مهار کننده های ام – ای – او میتواند سمپاتومیمتیک کافئین را افزایش دهد و منجر به آریتمی خطرناک قلبی و یا خطر افت سریع فشار خون شود

کافئین « Caffeine » ماده‌ای است که در مواد مصرفی روزانه ما وجود دارد و اثرات مختلفی روی بدن ما می‌گذارد از قبیل : افزایش هوشیاری ، کاهش خستگی و بهبود تمرکز .

در حقیقت ، بیشترین مصرف کافئین « Caffeine » در جهان مربوط به صنایع دارویی می‌باشد اما از آنجایی که مصرف آن در جهان به طور گسترده‌ای وجود دارد ، ما در این مقاله علمی قصد داریم حقایقی جالب و شنیدنی در مورد این ماده به شما ارائه دهیم و به برخی سوء تفاهمات پاسخ دهیم و در مورد آنها شفاف سازی کنیم . در ادامه با قهوه ایلیا همراه باشید .

کافئین چیست ؟

شاید نخستین سوالی که راجع به این ماده به ذهن شما می‌رسد این باشد که کافئین « Caffeine » چیست و ساختار آن چگونه است ؟ سازمان جهانی غذا و دارو ( FDA )  کافئین را ، هم به عنوان یک دارو و هم یک ماده غذایی اعتیاد آور ( در صورت مصرف زیاد ) معرفی کرده است . کافئین در نسخه‌های دارویی ، بعنوان دارویی برای رفع خستگی ، خواب آلودگی و همچنین کمک به اثرات درد ناشی از مصرف برخی داروها تجویز می‌شود .

فرمول شیمیایی کافئین C8H10N4O2  است  و متعلق به یک گروه از داروها بنام ” تحریک کننده‌های سیستم اعصاب مرکزی ” می‌باشد و می‌تواند به ترمیم مشکلات عصبی و ذهنی کمک کند.

در آمریکا ، بیشتر از 90 درصد افراد بالغ بطور منظم کافئین مصرف می‌کنند یعنی بطور میانگین بیشتر از 200 میلی گرم در روز .

کافئین « Caffeine » در چه چیزهایی یافت می‌شود ؟

 

 

کافئین بطور طبیعی در برگ ، دانه و یا میوه‌ی بیشتر از 60 گونه‌ی گیاهی در جهان یافت می‌شود که برخی از آنها شامل موارد زیر می‌باشد :

• دانه درخت قهوه
• برگ درخت چای
• مغز دانه درخت کولا (  درختی در آفریقا  )
• دانه درخت کاکائو
• دانه درخت گوارانا ( درختی در برزیل )
• و چندین درخت دیگر در مناطق مختلف جهان

Caffeine بعنوان یک محافظ برای گیاهان عمل می‌کند و حشراتی را که قصد تغذیه از این گیاهان دارند را از بین می‌برد .

کافئین ، تنها از ویژگی‌های چای ، قهوه و شکلات نیست و می‌تواند به انواع ژله ها ، کلوچه ها ، شربت و شیره ، آب و ترکیبات بیشتری نیز اضافه شود . در مورد ضررهای احتمالی ” کافئین اضافه شده ”  برای بدن ، سازمان جهانی غذا و دارو ( FDA ) تحقیقاتی را بخصوص بر روی کودکان و نوجوانان انجام داده است که نتیجه این تحقیق ، امن بودن آن را نشان می‌دهد.

” نوشیدنی های انرژی زا ” بعنوان ماده‌ دیگری که حاوی Caffeine هستند امروزه بطور گسترده ‌ای در تجارت کاربرد دارد که اکثرا توسط جوانان استفاده می‌شود .

کافئین حتی به عنوان یک محرک به نوعی از شیرینی بنام مارشمالو ، تخمه آفتابگردان و دیگر عصرانه‌های سبک نیز اضافه می‌شود .

مقدار  کافئین موجود در محصولات :

 

 

به منظور سلامتی افراد بالغ ، سازمان جهانی غذا و دارو ( FDA ) مقدار 400 میلی گرم کافئین ( حدود 4 یا 5 فنجان قهوه در روز ) را توصیه کرده است ، این مقدار به عنوان مقداری که اثرات جانبی منفی و خطرناک ندارد تعیین شده است .

مقدار Caffeine موجود در غذاها و نوشیدنی‌های رایج ، به شرح زیر است :

قهوه‌ دمی : 102 تا 200 میلی گرم  به ازای هر فنجان

قهوه فوری : 27 تا 173 میلی گرم به ازای هر فنجان

قهوه بدون کافئین : 3 تا 12 میلی گرم به ازای هر فنجان

چای دمی به روش آمریکایی : 40 تا 120 میلی گرم به ازای هر فنجان

چای دمی وارداتی : 25 تا 110 میلی گرم به ازای هر فنجان

چای فوری : 28 میلی گرم به ازای هر فنجان

چای سرد کنسرو شده : 22 تا 36 میلی گرم به ازای 360 میلی لیتر از این چای

نوشابه : 36 تا 71 میلی گرم به ازای 360 میلی لیتر نوشابه

نوشابه بدون کافئین : 0 تا 12 میلی گرم به ازای 360 میلی لیتر نوشابه بدون کافئین

کاکائو : 3 تا 13 میلی گرم به ازای هر فنجان

شکلات شیری : 3 تا 6 میلی گرم به ازای 30 میلی لیتر نوشیدنی از این شکلات

شکلات تلخ : 25 میلی گرم به ازای 30 میلی لیتر نوشیدنی از این شکلات

کافئین چگونه بر روی بدن ما اثر می‌گذارد ؟

اگرچه کافئین به عنوان یک نوشیدنی و یا دارو مصرف می‌شود ، اما بر روی کارکرد بدن و مغز تاثیرگذار است. Caffeine پس از گذشت چیزی حدود 45 دقیقه از طریق خون و بافت‌های بدن جذب می‌شود . از نظر مولکولی کافئین شبیه به Adenosine ( آدنوزین یک ماده شیمیایی است که در تمامی سلول‌های بدن وجود دارد ) می‌باشد . در مغز انسان adenosine به عنوان سیستم عصب مرکزی ، عامل کاهش دهنده‌ی فعالیت‌های بدنی است . در شرایط معمولی آدنوزین با کاهش فعالیت سیستم عصبی ، خواب را تشدید می‌کند و فعالیت بدن را کاهش می‌دهد. آدنوزین همچنین بخاطر افزایش جذب اکسیژن در طول مدت زمان خوابیدن ، از بزرگ شدن رگ‌های خونی درون مغز جلوگیری می‌کند . در هنگام بیداری سطح آدنوزین در مغز ، هر 1 ساعت یکبار افزایش پیدا می‌کند .

عملکرد Caffeine در سلول‌های بدن  مانند adenosine می‌باشد .

برخلاف آدنوزین ، کافئین کارایی سلول‌ها را کاهش نمی‌دهد و در واقع به مبارزه با گیرایی آدنوزین می‌پردازد و در نتیجه به جای کاهش فعالیت سلول‌ها ، سرعت عملکرد آنها افزایش پیدا می‌کند ، به همین دلیل است که پس از مصرف کافئین حس هشیاری و شادابی بدن افزایش پیدا می‌کند .